تأثیر یک دوره تمرین در آب بر میزان شدت درد و کیفیت زندگی زنان مبتلا به واریس

مقدمه واریس یکی از بیماری‌هایی است که به طور عمده در دیواره‌ی وریدهای قسمت تحتانی ساق پا اتفاق می‌افتد و باعث تجمع زیاد خون و تورم در پاها می‌گردد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین در آب بر میزان شدت درد و کیفیت زندگی زنان مبتلا به واریس است. روش کار  این مطالعه نیمه تجربی توصیفی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون به دو گروه کنترل و تمرین در آب در شهر مشهد در سال 1393 انجام شد. تعداد 40 زن غیر ورزشکار مبتلا به واریس خفیف با میانگین سنی 721/8±41 سال و میانگین وزنی 183/10±72/69 کیلوگرم انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین در آب به مدت 18 جلسه با تواتر سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه با شدت 60-50 % میانگین حداکثر تعداد تکرار برای هر فرد انجام شد. قبل و بعد از پروتکل تمرینی شدت درد و کیفیت زندگی بیماران به ترتیب با استفاده از مقیاس VAS و پرسشنامه SF-36 سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از تی همبسته و مستقل در سطح معنی‌داری 05/0>p  مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج  تغییرات درون گروهی نشان داد کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی در گروه تمرین در آب معنی دار بود (000/0=p). در حالی که در گروه کنترل تنها بهبود کیفیت زندگی معنی دار بوده است (000/0=p). میانگین تغییرات بین گروهی نشان داد میزان شدت درد و کیفیت زندگی دو گروه تمرین و کنترل معنی دار بوده است (000/0=p). نتیجه‌گیری یافته‌های پژوهش نشان داد تمرین در آب بر کاهش شدت درد و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به واریس تأثیر مثبتی دارد.